En dan gingen Geert, Pol en C° aan de slag. Het vliegtuig viel in duigen. De stukken werden opgeladen en de wagen met de aanhangwagen reed het begijnhof uit. Alles is nu voorbij er blijven nu nog enkel de herinneringen.
Bedankt aan alle bruikleengevers, de sponsors, de stad Gent, de provincie Oost-Vlaanderen, het VTI van Ieper, het PTI van Kortrijk, de helpende handen van de collega's van het DSMG en allen die ook maar een handje hielpen of een duwtje in de rug gaven.
Bedankt aan de 2950 bezoekers en aan degenen die we vergeten tellen zijn. Bedankt voor jullie lovende woorden. Ze deden deugd.
Gezocht! De schuldige ... Wie lapte me dit?
En om op de veelvuldig terugkomende vraag te antwoorden 'Wat wordt het volgend project?' moet ik antwoorden dat er geen komt. Het is onmogelijk voor mij om dit te evenaren of te overtreffen. Hier zat 45 jaar werk en research achter, 3 jaar intensief voor de tentoonstelling en herdenkingsdag. Dit is niet meer over te doen in dit mensenleven. Iemand helpen die iets in die richting wil doen is geen probleem. Marc Van Der Haegen is reeds vragende partij voor zijn tentoonstelling over Otto.
En dan is er nog de afdeling Sint-Amandsberg in het DSMG, die ik de laatste maanden schromelijk verwaarloosd heb. Een totale renovatie en make over staat daar in de stijgers, nadat begin juli de centrale verwarming is aangelegd. Kom na de vakantie gerust eens kijken.
In deze blog komt het 'Luchtschip' volgende week nog één keer terug ... Waarom of met wat verklap ik nu nog niet. Come and see next week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten