Het zal je maar overkomen ... Mijn vader (93 jaar) volgde de voorbereidingen voor de tentoonstelling zeer geïnteresseerd op de voet. Op 10 april sukkelde hij in een twee meter diepe put en moest door de brandweer ontzet worden. Gevolg een dijbeen fractuur, een operatie en een zware revalidatie in kortverblijf. Donderdag 21 mei belde hij al 's morgens vroeg op met de vraag of het vliegtuig goed was binnen geraakt in de kerk. Vorige week was hij al behoorlijk te been en ik vroeg hem of hij de tentoonstelling eens wilde zien. 'Moest dat kunnen was zijn antwoord!' Deze namiddag ben ik hem in het rusthuis gaan halen, samen met nog een bewoner die altijd in Sint-Amandsberg had gewoond. Pater Raymond stelde de kerk open voor dit privé-bezoek met een rondleiding voor twee. Ze genoten honderduit en keerden rond 16 uur terug naar het woonzorgcentrum in Oostakker. ''t Was de moeite waard' zei hij mij terug op zijn kamer en hij glunderde. En inderdaad het was voor mij ook de moeite waard geweest. Het deed deugd.
Een paar uur later waren we weer in de kerk. Deze keer voor een rondleiding voor de werkgroep 14-18 uit Destelbergen. Samen met Paul Oyen konden we de 51 bezoekers wegwijs maken in het verhaal van het luchtschip en hen inwijden in de uniformen uit WO I.
Nadien vertelde Geert Woussen, onder het goedkeurend oog van zijn collega Pol Lietaert, van naaldje tot draadje het verhaal van het vliegtuig. Fantastisch hoe Geert de toehoorders kon begeesteren met soms toch technische uitleg. Nadien werd er nog honderduit bij een goed glas nagekaart en werd het weer reppen om voor het sluiten het begijnhof uit te zijn.
We hebben vandaag de kaap van 1500 bezoekers overschreden.
Van de lezing van vandaag kunnen we jullie laten genieten van een beeldverslag van Jos Wittezaele van de Koninklijke Fotokring Lux Nova. Bedankt Jos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten