vrijdag 26 juni 2015

Luchtschip, het vervolg ...

Het verhaal van het 'Luchtschip' lijkt niet te stoppen.

We kregen onderstaande mail uit Zeeuws-Vlaanderen ... Met dank voor deze reactie en rechtzetting.

Beste Frederik,

Mijn naam is Jozef Schuren, ben woonachtig in Terneuzen en geboren te Boschkapelle in Zeeuws-Vlaanderen.

Mijn opa, van moeder's kant is Anthonius Johannes Coolsen en hij is de broer van Maria Johanna Coolsen.
Mijn opa woonde tot zijn dood bij ons thuis in, waarbij mijn moeder hem tot het laatst verzorgde.
Hij sprak regelmatig over een zus van hem die tijdens de eerste wereldoorlog in Gent in een klooster te Gent zou zijn verbrand.
Door de vondst van dit gegeven op uw site is mijn zoektocht naar de ware toedracht van dit verhaal teneinde en kan ik dit communiceren met de andere familieleden.

Op uw site
http://www.luchtschipontploftboven.gent/ staat zij bij de slachtoffers vermeld als zuster Elisa (nota bene de voornaam van mijn moeder!) en wordt zij aangeduid met  "in leven" (dans le monde) mademoiselle MARIE-JEANNE COOLSEN uit Boschvoorde (Nederland) en op de afbeelding van haar bidprentje staat met pen (nauwelijks zichtbaar) geschreven  "née  á  Boschkappelle 14-9-1882".

De juiste geboortedatum is echter Boschkapelle, 14 november 1882.(zie bijlage: geboorteakte)
Mogelijk ziet u kans ervoor te zorgen dat dit bericht wordt "bijgesteld" met de informatie, die u hierbij ontvangt.


dinsdag 16 juni 2015

Luchtschip - The Finale

Zoals beloofd zijn we er vandaag terug voor de 'Finale' van het 'Luchtschip'. We sluiten het boek. Vandaag werden alle medewerkers (die aanwezig konden zijn) bedankt met een stuk taart en een kop koffie. Een kleine attentie, een woordje van voorzitter Bert, wat nakaarten, taart en koffie. Wat moet er meer zijn? Een eetbare foto op de taart. De LZ 37. Zou de bemanning van de Duitse zeppelin 100 jaar geleden ooit vermoedt hebben dat ze in 2015 een taart zouden versierd hebben? Ik denk het niet ...

Langs deze weg nog eens een dikke dankjewel aan iedereen die hielp bij het welslagen van deze fantastische tentoonstelling en herdenkingsdag. Merci, dankjewel ...
En weet je op zaterdag 13 juni opende in de begijnhofkerk de Leo Baekeland Fototentoonstelling 2015 en nog steeds komen daar mensen binnen vallen die vragen naar het vliegtuig ... zij moeten zich nu tevreden stellen met de fototentoonstelling, jammer ...


Is het nu echt gedaan met het 'Luchtschip'? Neen, betrokkene moet eerst zwaar afkikken ...
  • in het Heemkundig Nieuws van juli 2015 vinden jullie een bijdrage over Henri Beach Needham, de journalist die samen met Reginald Warneford op 12 juni 1915 verongelukte. Wie was hij? Wat presteerde hij? Wat deed hij zoal? ... Je leest het allemaal in Heemkundig Nieuws.
  • op 19 november 2015 geeft Frederik Vanderstraeten voor de Heemkundige Kring 'De Oost-Oudburg' een lezing over de familie Warneford. Een voorproefje op zijn artikel in volgend jaarboek.
  • in december 2015 verschijnt Jaarboek 52 van de Heemkundige Kring 'De Oost-Oudburg'. Daarin zal een bijdrage staan over de familie Warneford. Het relaas van deze nobele familie van 1235 en eindigend in 1915 bij Reginald Warneford. Tenzij ... als Ian McDougall woord houdt en zoals beloofd bij zijn vertrek uit België zaterdag 13 juni, hij mij de info stuurt van 1915 tot 2015 ... dan breien we er samen (Ian en ik) nog een stuk aan. Waarom niet?
  • van het 'Luchtschip' zijn er van nu tot eind 2016 nog een vijftal lezingen gepland.
  • de derde druk van het boek over het 'Luchtschip' is in de maak.
  • we zegden onze medewerking toe aan Marc Van Der Haegen voor een tentoonstelling over Otto Van der Haegen in Ninove in 2016.
  • ...

woensdag 10 juni 2015

Luchtschip D-Day plus 18

Kate en Ian waren de laatste bezoekers van wat nog restte van de tentoonstelling. Ze keek bewonderend naar de replica. Ze was blij toch nog iets van alles rond het 'Luchtschip' met eigen ogen te hebben mogen aanschouwen.



En dan gingen Geert, Pol en C° aan de slag. Het vliegtuig viel in duigen. De stukken werden opgeladen en de wagen met de aanhangwagen reed het begijnhof uit. Alles is nu voorbij er blijven nu nog enkel de herinneringen.























Bedankt aan alle bruikleengevers, de sponsors, de stad Gent, de provincie Oost-Vlaanderen, het VTI van Ieper, het PTI van Kortrijk, de helpende handen van de collega's van het DSMG en allen die ook maar een handje hielpen of een duwtje in de rug gaven.

Bedankt aan de 2950 bezoekers en aan degenen die we vergeten tellen zijn. Bedankt voor jullie lovende woorden. Ze deden deugd.


Gezocht! De schuldige ... Wie lapte me dit?

En om op de veelvuldig terugkomende vraag te antwoorden 'Wat wordt het volgend project?' moet ik antwoorden dat er geen komt. Het is onmogelijk voor mij om dit te evenaren of te overtreffen. Hier zat 45 jaar werk en research achter, 3 jaar intensief voor de tentoonstelling en herdenkingsdag. Dit is niet meer over te doen in dit mensenleven. Iemand helpen die iets in die richting wil doen is geen probleem. Marc Van Der Haegen is reeds vragende partij voor zijn tentoonstelling over Otto.

En dan is er nog de afdeling Sint-Amandsberg in het DSMG, die ik de laatste maanden schromelijk verwaarloosd heb. Een totale renovatie en make over staat daar in de stijgers, nadat begin juli de centrale verwarming is aangelegd. Kom na de vakantie gerust eens kijken.

In deze blog komt het 'Luchtschip' volgende week nog één keer terug ... Waarom of met wat verklap ik nu nog niet. Come and see next week!

dinsdag 9 juni 2015

Luchtschip D-Day plus 17

De kerk loopt leeg. De vitrines staan er verlaten bij met vuile vingers op het glas, waar bezoekers mekaar zaken hebben aangewezen. Tafels worden opgeplooid en opgeborgen, doeken opgevouwen en pater Raymond begint stilaan weer zijn kerkmuseum te formatteren. Het vliegtuig staat er eenzaam, alsof het treurt, de kleine modellen in zijn zog.

Morgen komen Geert en Pol met hun team hun troetelkind terug ophalen om het na een lange reis over verschillende locaties en landen terug thuis te brengen. Maar eerst komt er nog een bezoeker. Ian McDougall, Reggies achterneef, ging vandaag zijn echtgenote Kate in Brussel halen. Ze is genezen van haar longontsteking en ontslagen uit het ziekenhuis. Ze vindt het zo spijtig dat ze noch de tentoonstelling zag, noch de herdenkingsdag meemaakte en ze was er zo speciaal voor uit Australië gekomen. Haar wens is om toch nog iets mee te pikken en het vliegtuig te zien voor het vertrekt. Dus ... Kate we verwachten jou.

Luchtschip D-Day plus 16

Maandag 8u45 het vierde leerjaar van De Krekel komt in extremis nog langs voor een geleid bezoek. Vijfenveertig geïnteresseerde leerlingen sluiten een periode af. De jonge mensen luisteren met open mond, stellen vragen en zoeken de vliegtuigen van Warneford. Om 9u45 vertrekken ze babbelend en napratend over wat ze gezien hebben. Het vliegtuig is op hun netvlies ingebrand en de grootte van de zeppelin zullen ze waarschijnlijk nooit kunnen vatten. Wij ook niet ... Het doek valt over een fantastisch project en met gemengde gevoelens beginnen we aan de afbouw. 't Is mooi geweest.

De één na de andere bruikleengever komt aan, de werkploeg gaat als een wervelwind door de tentoonstelling om verlichting weg te nemen en panelen te ontmantelen. Er wordt hard gewerkt, maar ook veel gebabbeld vooral tussen de bruikleengevers, er worden gegevens uitgewisseld. Er komt nog een late bezoeker vragen of hij toch nog eens naar het vliegtuig mag kijken.

's Middags lijkt de kerk meer op een slagveld dan op een tentoonstelling. In de namiddag zijn we maar met een paar mensen om de restanten in te pakken, om de spots terug naar de stad te voeren, om de vlaggen terug te bezorgen aan onze sponsor VDK, om van alles op te ruimen.

Het mooiste cadeau kwam die dag van Danny Vanseveren. Danny kwam me zijn exemplaar van ons boek overhandigen, waarin hij alle Engelse en Duitse familieleden had laten signeren. Danny, het was jouw idee, het was jou boek, dat unieke exemplaar is dan ook van jou. Danny vond van niet, hij hield voet bij stuk en vond dat ik het meer dan verdiend had. Ik kreeg de tranen in de ogen, maar Danny waarschuwde 'Niet bleiten man, ge gaat er plekken op maken ...'. Dankjewel van ganser harte Danny, het is één van de mooiste geschenken die ik ooit kreeg. Ik beloof het je ik zal het koesteren. Hoe een bruikleengever een vriend kan worden. Eigenlijk zijn alle medewerkers door dit project dichter bij elkaar gekomen, zijn ze vrienden geworden.

En ik heb uitnodigingen voor Australië, Ierland, Groot-Brittannië en Duitsland op zak. Of het er ooit zal van komen zal de toekomst moeten uitwijzen.

maandag 8 juni 2015

D-Day plus 15 - DE HERDENKINGSDAG

Of moeten we het onze tweede D-Day noemen. De genodigden voor de busrit moesten die zondag vroeg uit de veren om stipt om 9u op de parking achter de Sint-Bavokerk van Gontrode te zijn. Ruim op tijd kwamen we op onze eerste inhuldigingsplaats aan de kerk van Vinderhoute aan.

Paul Oyen in Rijkswachtuniform anno WO I was deze dag ceremoniemeester van dienst, een taak die hij de ganse dag plichtsgetrouw vervulde. Gelukkig dat we hem als expert hadden om de officiële momenten met zijn ervaring in goede banen te leiden.

Trompetters Daniël Everaert en Kris Burggraeve openden op hun Thebaanse trompetten. Indrukwekkend! Iedereen was onmiddellijk bij de les. Ikzelf gaf het belang van Lovendegem-Vinderhoute in het Nederlands en Engels weer, waarna Noël Fack ons vergastte op een oorlogslied. Schepen van cultuur Gerrit Van Brabandt schetste het gevaar van de zeppelins en het gevolg van de daad van Warneford. Burgemeester De Wispelaere onthulde de gedenkplaat, waarna de trompetters 'The Last Post' ten hore gaven. Gert Rücker, kleinzoon van zeppelinbemanningslid Carl Gottlob Claus en Nadine Lenssens legden bloemen neer. De trompetisten sloten het eerste gedeelte af.

Tot onze aangename verrassing was het VRT-journaal aanwezig. Wie had durven dromen dat we met deze herdenkingsdag het regionale zouden overstijgen! Dankjewel VRT. Wie de nieuwsuitzending miste kan ze via de VRT-website nog steeds bekijken via deze link:
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/journaal/2.39297?video=1.2361260

Bedankt aan fotograaf Jos Wittezaele van de Koninklijke fotokring Lux Nova voor zijn reportage.





Van Vinderhoute ging het naar de Gentse Westerbegraafplaats waar we het gigantische zeppelinmonument opzochten. We volgenden hetzelfde stramien met trompetmuziek, verhaal en een lied van Noël Fack. Schepen Tom Balthazar, die zijn zieke collega Sofie Bracke, verving nam het woord en onthulde nadien het plakket.

Marc Van Der Haegen, familie van de zeppelincommandant Otto Van Der Haegen, Gert Rücker, kleinzoon van zeppelinbemanningslid Carl Gottlob Claus en Nadine Lenssens, Royal British Legion legden bloemen neer. Nadien nam Marc Van Der Haegen het woord om de zes andere verongelukte bemanningsleden bij de hulde te betrekken.






De groepsfoto vlnr: Nick Tulloch, Rita Scheirlinck (familie van Otto), Piet Dhanens, Marc Van Der Haegen, Brigitte Rücker, Frederik Vanderstraeten, dochter van Joan, Ian McDougall, Gert Rücker, Richard Naesmyth, Alastair Kinross (beide familieleden van Reggie uit UK), Joan White, dochter van Nick en Daniël Tulloch.


De bus bracht ons daarna naar het begijnhof waar de voorzitter van de raad van bestuur, Lieven Decaluwe, even was weggelopen van het 'Open Hof' om ons te verwelkomen. Na het afwerken van de ondertussen klassiek aan het worden onderdelen nam Lieven Decaluwe het woord waarna hij het plakket onthulde. Symbolisch legde de 5-jarige Daniël Tulloch hier de bloemen neer om het eerste burgerslachtoffer van de zeppelin, de 9-jarige Odile Maes, te herdenken.




 
De kleine Daniël Tulloch vertrouwt het hier blijkbaar niet helemaal!




Danny Vanseveren laat zijn exemplaar van het boek 'Luchtschip ontploft boven Gent' tekenen door alle aanwezige familieleden van Warneford en de Duitse bemanning.
Waarom had ik daar verdorie ook niet aan gedacht.
Dit wordt een uniek exemplaar, eentje om jaloers op te zijn!
 
 
 
 
Na de lunch bleef er nog tijd over om de tentoonstelling en het begijnhof te bezoeken. Iets wat onze buitenlandse gasten met beide handen aannamen. Je trof hun aan op ontdekkingstocht op de tentoonstelling, in gesprek met elkaar of met ons. Zij waren één en al bewondering en verwondering voor wat we hier over een stukje van hun familiefeest hadden samengebracht.
 
 






Na de middag stond de inhuldiging van het plakket aan de Warnefordstraat op het programma. AVS nam daar de reportage over van VRT. Totaal onverwacht blijven we op deze manier de ganse dag in de mediabelangstelling.

Tony Oyen nam het als trompetter voor de namiddag over van zijn gewaardeerde collega's met de Thebaanse trompetten. Frederik zette zijn verhaal verder met de volgende episode, waarna Noël Fack een zeppelinlied ten berde bracht. Ian McDougall nam als Vietnamveteraan het woord in naam familie Warneford en huldigde het plakket in, waarna Joan White, de nicht van Warneford samen met de heer Daniël Decock, ereconsul voor West- en Oost-Vlaanderen en Nadine Lenssens, Royal British Legion de bloemen neerlegden. Trompetmuziek rondde dit deel af. Met dank aan de vaandeldragers voor hun aanwezigheid.









Als afsluiter van onze inbreng trokken we naar het Dienstencentrum van Sint-Amandsberg waar we een nieuw monumentje plaatsten gemaakt door de leerlingen van het PTI in Kortrijk. Dat werd door schepen Tom Balthazar onthuld na trompetmuziek van Tony Oyen, het laatste deel van het verhaal en een lied van Noël Fack. Volgens Het Laatste Nieuws liet de schepen een kwartier op zich wachten. Doordat we met het kabinet van de schepen hadden afgesproken om de onthulling pas om 15 uur te doen ipv 14u45, omdat we vreesden in tijdnood te geraken en we uiteindelijk toch op schema bleven, moesten we inderdaad een kwartiertje wachten. We werden het slachtoffer van onze eigen voorzichtigheid. Tony Oyen en Noël Fack vulden het gaatje vakkundig op. Waarvoor dank.






We sloten dit onderdeel af met een bezoek en een hulde aan de gedenkplaat voor Warneford aan het klooster van de Visitatie. Een uniek moment voor de families.



De dag eindigde op de site van Gontrode, waar het gemeentebestuur van Melle een oriëntatietafel installeerde op de bunker aan het oude vliegplein. Mevrouw Briers, echtgenote van de gouverneur onthulde de tafel waarvan zij het meterschap had aanvaard.