Luchtschip D-Day plus 14

Zaterdag, de voorlaatste dag van de tentoonstelling. Alweer stonden om 9u45 bezoekers vol ongeduld te wachten tot de deuren zouden opgaan. Dat is nu reeds alle dagen dat we open waren zo. Op zondag lukte het ons nooit om te sluiten tussen 12 en 2. We moesten om beurt gaan eten om niemand teleur te stellen. En sluiten om 18 uur vergeet het, het werd meestal ruim na 19 uur. Wie had zo'n belangstelling kunnen verwachten? Wij zeker niet ...

Stel je voor dat je 's middags snel voor een hapje thuiskomt en daar zit een afstammeling van Warneford op je te wachten. Dat is toch de bekroning van het ganse project. Ian had me gevonden. Hij logeert in de B&B recht over mijn deur. Hij bleef een hapje meeëten, maar zat te popelen om mee te gaan naar de tentoonstelling. Uren heeft hij er rond gelopen, alles heeft hij tot in het detail gefotografeerd. Omdat ik een rondleiding moest geven kreeg hij van onze pater Raymond de nodige uitleg.

Zaterdagnamiddag was er een rondleiding voor het Davidsfonds van Wondelgem. Een begeesterde groep die mijn doen en laten rond de zeppelin reeds een paar jaar volgt sedert ik daar voor een volle zaal voor hen op de 'Nacht van de Geschiedenis' het verhaal tot in detail voorschotelde. Voorzitster Nadine Lenssens liet me niet meer los. Gelukkig maar, want haar contacten zorgden voor de British Connection, zodat Deputy Ambaasador Katrina Johnson op de opening aanwezig was, zodat het Royal British Legion regelmatig op de tentoonstelling aanwezig was, dat Ere-Consul voor West- en Oost-Vlaanderen een deel van de herdenkingsdag bijwoonde en dat zijzelf het Britisl Legion vertegenwoordigde op deze dag en op de diverse plaatsen ook een poppy-krans neerlegde. Dankjewel Nadine.

Zaterdagavond was het de beurt aan ruim 50 concertgangers voor het Warnefordconcert om de verkorte rondleiding mee te maken. Het moest hier inderdaad op 45 minuten omdat het concert stipt moest kunnen starten. Tussen de fantastische gitaarmuziek van Jan Depreter en de cellogeluiden van Wouter Vercruysse bracht Sylvie Marie een zeer gesmaakte Warnefordmonoloog. Het geheel werd door ons ondersteund met beeldmateriaal om af te sluiten met de begrafenisfilm van Warneford, die deze keer door Jan en Wouter muzikaal werd begeleid. Een fantastische muzikale avond georganiseerd door Lutherie Decorte in de persoon van Kurt Decorte. Proficiat aan de muzikanten, de woordkunstenares en de organisator.

Op het concert waren reeds een aantal familieleden van Reginald Warneford aanwezig. Joan, zijn nicht (de dochter van zijn zus Gladys) met haar zoon Nick, kleinzoon Daniël, schoondochter en dochter (Australië) kwamen over uit Ierland. Ian McDougall (Australië) was er ook en tot zijn spijt lag zijn echtgenote Kate in een Brussels ziekenhuis met een longontsteking. Zij was zo teleurgesteld dat ze alles zou moeten missen. Wij wensen Kate langs deze weg sterkte en een spoedig herstel toe.