Afscheid van een voorzitter

Afscheidsrede van de huidige voorzitter in het crematorium Westlede aan zijn voorganger, Roger Poelman.
 
Bovenaan het overlijdensbericht van Roger Poelman staat:

Houthakkers vellen sterke bomen, maar houthakkers worden ook geveld.

Neem het mij niet kwalijk, maar volgens mij was Roger helemaal geen houthakker, hij had er wel veel nodig, … om het papier te laten maken die hij heeft volgeschreven.

Vorige zondag nog, nam een van onze medewerkers in de bibliotheek een boek vast die klaar lag om in te schrijven “mô, kijkt” zei hij “zelfs hierin staat Roger Poelman vermeld”

Wies, Heidi en Geert … als er één iets zeker is, dan is het wel dat de naam Roger Poelman in de bibliotheek van het DSMG gebeiteld is, niet op de muren of in de naam van ons documentatiecentrum, maar in de vele boeken, tijdschriften en documenten, die nu en nog vele tientallen jaren door onze bezoekers ter hand zullen genomen worden. Het is en zal een toevlucht blijven voor al wie hier een zoektocht begint naar zijn streekgeschiedenis.

In zowat alle gemeenten is het slechts om de 100 jaar dat er iemand zich ‘zomaar belangeloos inzet’ voor de streekgeschiedenis van zijn gemeente.
Maar ik denk… dat het maar om de 200 jaar is, dat er iemand gevonden wordt, die zal doen wat Roger 42 jaar lang gedaan heeft in verband met Heemkunde, hoe hij meer dan 20 jaar zijn bestuursleden begeleid en gestimuleerd heeft,
en daarbovenop van tientallen schrijvers in spe, met plezier hun werk gecorrigeerd en hun aangemoedigd heeft… om nog harder te werken, om nog betere resultaten te bereiken.

Wij allemaal, zijn dankbaar omdat we zovele jaren Roger in ons midden hadden.

Het is nu net één jaar geleden dat ik Rogers functie overgenomen heb van tussen aanhalingstekens ‘zijn’ Heemkundige Kring De Oost-Oudburg en ik vraag me regelmatig af… hoe deed hij het?

Dankzij zijn blijvende samenwerking gedurende de voorbije jaren zijn we er in geslaagd om op dezelfde weg verder te wandelen, eerst aan de hand, dan in zijn nabijheid en nu kunnen én moeten we zonder Roger verder.

We hebben zijn loopbaan in het Heemkundig Nieuws en in ons 50^ste Jaarboek reeds aan bod laten komen.
Ik overloop nu, in enkele summiere puntjes, meer dan 40 jaar inzet:

- Sedert 1972 schreef Roger artikels over allerlei onderwerpen, die dikwijls te maken hadden met de mensen en de omgeving van Sint-Amandsberg en Oostakker. En dit van in de ontstaansgeschiedenis tot op Campo-Santo.
Er zijn weinig onderwerpen die hij niet heeft aangesneden. En alles wat bij ons verscheen, was door hem gecontroleerd, zelden ontsnapte een schrijffout aan zijn onderzoekend oog.

- Ook in het overkoepelend orgaan Heemkunde Oost-Vlaanderen heeft hij
12 jaar plichtsbewust in het bestuur gewerkt en onder meer getimmerd aan een beter Contactblad, zoals we het nu kennen.

Daarover schreef Fons Dierickx, voorzitter van Heemkunde Vlaanderen:
“Roger heeft tussen 1982 en ‘94 zijn taak als verantwoordelijke uitgever op een zeer toegewijde manier volbracht.”

- Zijn talent en werklust is ook bij zijn collega’s vorsers en schrijvers zeker opgevallen, getuigen hiervan zijn de onderscheidingen die hem zijn toegekend, waaronder in 1975 de Provinciale prijs voor Heemkunde en een tiental jaar later de Reinaertprijs in ‘86.

- Maar daarnaast heeft hij ook buiten de kring zijn publicaties aangeboden en ook meerdere keren zelf een eigen uitgave verzorgd. Sommige van die werken zijn zeldzaam geworden en zo gegeerd dat ze zelfs uit onze bibliotheek spoorloos verdwijnen.

- Hij is, volgens hij zelf in 2007 in het overzicht van 45 jaar Heemkundige Kring De Oost-Oudburg schreef, onverwachts voorzitter geworden. Zijn voorganger en het bestuur wilden het eerder dan hijzelf, maar de geschiedenis leert dat hij daar méér dan op zijn plaats was.

Hoe hij het gedaan kreeg naast zijn beroepsbezigheden in het Glorieux instituut, nu het Edugo en in zijn gezin, weet ik niet. Vooral na het voorbije jaar besef ik dat zijn werk- en wilskracht enorm moet geweest zijn.

- Laat ik dit afscheidswoordje besluiten met een hem typerende reactie, amper veertien dagen terug op zijn kamer in Sint-Lucas, toen ik hem vroeg of hij het nieuwste Heemkundig Nieuws al gelezen had.

“Ja’k, ’t gaat wel wat trager dan vroeger, ’t ziet er wel weer goed uit, maar ‘k heb toch nog een foutje gezien,… ’t is geen Texicologie maar Lexicologie” …
‘k geloofde mijn oren niet, dat niemand dit had gezien, … maar hij had weer gelijk… het staat er…

Roger… we zullen u missen, maar het is niet te vergelijken met wat Wies en uw kinderen doormaken. Ik wens hen veel sterkte toe in deze dagen, sla er jullie samen doorheen en wees trots op wat uw man, uw vader, onze voorzitter, mijn vriend presteerde.

Louis Gevaert

29 januari 2014

Wie meer wilt lezen over Roger Poelman: Louis Gevaert, Het 50^ste jaarboek, Tijd voor een terugblik, p. 5-14

Wie artikels (680) wilt lezen van Roger: Zie in het Register van De Oost-Oudburg te vinden op de website van De Oost-Oudburg en ter plaatse in het DSMG, Groot Begijnhof 46 te Sint-Amandsberg, elke zondag van 10 tot 12 uur.